Teşebbüs ve Suçlar: Bir Anlık Kararın Hayatımda Bıraktığı İzler
Hayatın bazen, tek bir anlık kararla nasıl değişebileceğini hiç düşündünüz mü?
Kayseri’nin Gecelerinde Bir Yalnızlık
Kayseri’nin gece havası hiç de sıcak olmaz. Hava sert, biraz da soğuk. Ama ben yine de dışarıda takılmayı seviyorum, şehri yürüyerek gezmek beni hep rahatlatır. 25 yaşındayım. İnsanların çoğu, ‘bu yaşlarda insan hayata yön verir’ falan diyor, ama ben o yönü hep arıyorum. Bazen buluyorum, bazen kayboluyor. Bugün de kayboldu.
İçim garip, kafam karışık. Birkaç gündür hayatın ne kadar zor olduğunu düşünüyorum. Her şey gibi, suçlar da hayatıma girmeye başladı. Gerçi, bir suç işlemek ne demek? Ve suçlarda gerçekten “teşebbüs” olur mu? Ya da sadece bir şey yapma arzusuyla her şey değişebilir mi? Sorular kafamı kurcalarken, bir anda bir olay yaşadım ki; sanki suç ve teşebbüs hayatımın içine, hiç beklemediğim bir anda girmişti.
Bir Anlık Karar ve Teşebbüsün Tanımı
Gecenin ilerleyen saatlerinde, Kayseri’nin caddelerinde bir adamla karşılaştım. Yüzü sert, gözleri biraz korkutucu, ama aynı zamanda bir şeylere odaklanmıştı. Üzerinde bir çanta vardı, sanki bir şeyler taşımak zorundaymış gibi hissediliyordu. İşte tam o anda, benim içimde bir şeyler değişti. O adamla göz göze geldik. Ne hissettiğimi anlatamam, ama bir an için adeta bir suç işlemenin kenarına geldim. Sadece durup bakmak, o anki durumu seyretmek istemedim.
Zihnimde bir soru belirdi: “Peki ya onu çalarsam? O çanta ne taşıyor? Ya da ona zarar verirsem, bir şey elde eder miyim?” O an, suçla yüzleşmenin arifesinde hissettim kendimi. Zihnimde suç ve teşebbüs arasında gidip gelen o düşünceler bir an, gerçek dünyayı yok etti. Gerçekten, suçlarda teşebbüs olur muydu?
Hemen fark ettim: Hayatta her şey bir anlık kararlarla şekilleniyor. Teşebbüs, suç işleme arzusuyla başlayan ama sonlanmayan bir süreçti. Herhangi birini incitmek, birine zarar vermek istemek… Sadece bu düşüncelerin bile suç teşebbüsü sayıldığını bilmiyordum. Hızlıca düşündüm, orada durup bu duyguyu yaşamanın, beni nereye götürebileceğini. Ama sonrasında, içimdeki duygusal boşlukla, hemen geri adım attım.
Teşebbüsün Bedeli
O anda fark ettim ki, suçla ilgili düşüncelerim, bir hata yapma korkusuyla buluşuyor. Ben, o an bir suç işlememiştim, ama düşüncemde suç işlemek istemiştim. Suçun teşebbüs aşaması işte tam burada başlıyordu. Teşebbüs, bir suçun henüz tamamlanmadan önceki evresi. Birine zarar verme isteği, ama bunu hayata geçirememek.
Gerçekten de suçlarda teşebbüs, suçun meydana gelmemiş olması ama kişinin suç işleme isteğini yoğun bir şekilde taşıması durumunda hukuken dikkate alınan bir şey. Kayseri’nin caddesinde, geceyi yalnız başıma geçirirken, farkına vardım ki, insanın içindeki karanlık düşüncelerle yüzleşmesi, bazen hiç beklemediği bir anda, onu hayatta istemediği yerlere götürebilir. Ama ben buna izin veremedim. İstemediğim bir yolun açılmasına.
Duygularımın Yansıması: Korku, Heyecan ve Umut
O anlık heyecanı ve korkuyu bir arada hissettim. Sadece suç işleme düşüncesi değil, aynı zamanda o düşüncenin, beni ne kadar hızlı bir şekilde esir alabileceği de beni korkutuyordu. İçimde bir şeyler kırılıyordu, fakat o geceyi nasıl atlatacağımı düşündüm. Kendime söz verdim; bu tarz anlık düşünceler beni yönlendirmemeliydi.
Şehirde yürürken, Kayseri’nin yavaşça kararan gece manzarasına bakarak bir şey fark ettim. Suçlar, insanların içinde yer edinmeye başlar, ama onları gerçekleştirmemek, kişiye her zaman umut bırakır. Kendi duygusal zaferimi kazandım o gece. Suç, sadece düşündüğüm bir şeydi, ama gerçekleştirmediğim bir şeydi. İnsan bazen yalnızca durup, doğru kararı verebilmeli. Suç işlemek, çoğu zaman bir anlık düşüncenin ötesine geçemez.
Sonuç
Şu an, Kayseri’nin o soğuk gece havası aklıma geldikçe, suçlarda teşebbüsün ne kadar karmaşık ve derin bir mesele olduğunu daha iyi anlıyorum. Suçun teşebbüs aşamasında olan biri, aslında sadece içindeki o karanlık düşüncelerle mücadele etmektedir. Bir suç düşüncesi, onu yapma isteği, bazen sadece bir anlık heyecan ya da hayal kırıklığından doğar. Ama her zaman geri adım atma gücümüz vardır. Bunu unutmayın.